Από την απάτη των Christmas στη γιορτή των Χριστουγέννων Γράφει ο κ. Παναγιώτης Ασημακόπουλος
Θεολόγος καθηγητής
Το τοπίο θυμίζει έντονα αυτό της Αμερικής μετά το μεγάλο οικονομικό κραχ του 1929. Η μουδιασμένη τότε και απελπισμένη κοινωνία δεχόταν ασμένως την προ τριών ετών (1926) ανακάλυψη της Coca Cola ως παυσίπονο στα δεινά της. Αναφέρομαι στον Santa Claus (τον ψευδεπίγραφο Άη Βασίλη), ο οποίος προβλήθηκε – κυρίως στα παιδιά, το καλύτερο αγοραστικό κοινό – ως η ελπίδα μέσα στις δυσκολίες, ως το αμυδρό φως μέσα στο σκοτάδι της οικονομικής κατάρρευσης με τα υλικά δωράκια που έφερνε μέσα από τις καμινάδες. Εμπόριο με ισχυρές δόσεις καπήλευσης της θρησκείας: το καλύτερο όπιο για το λαό. Πόσο δίκιο είχες, Κάρολε!!
Περνώντας τα χρόνια, η χαζοχαρούμενη φυσιογνωμία του Santa επιβλήθηκε ως σήμα κατατεθέν της εορταστικής περιόδου ακόμη και σε αυτούς που είναι αντίθετοι με τον καπιταλισμό, ακόμη και σε αυτούς που αντιτίθενται στον οδοστρωτήρα των πολυεθνικών.... Βάλαμε κι άλλα εμπορικά και διανοητικά κατασκευάσματα για να «εμπλουτίσουμε» τις άγιες ημέρες. Έτσι φτάσαμε σήμερα σε μια γλυκανάλατη γιορτή, με κούφιες και μηχανικές ευχές για αγάπη, ειρήνη και υγεία. Φτάσαμε στον ωραίο μύθο περί Χριστού και στη μαγική νύχτα των Χριστουγέννων. Έτσι, η θρησκεία που φοράει «τα γιορτινά της» είναι μόνο μια ωραία ιστορία δίπλα στο τζάκι, ο Χριστούλης είναι απλά ένα ροδοκόκκινο πλαστικό μωράκι, η καρδιά μας γίνεται πρόσκαιρα γλυκιά και απλόχερη (προς φίλους και συγγενείς βέβαια…). Ως συνέπεια, το συμπέρασμα ότι οι γιορτές είναι για τα παιδιά με τη βασική έννοια ότι σε αυτά αρέσουν τα παραμυθάκια, είναι αναπόφευκτο.
Ο οίκτος μας για τα παιδάκια που πεινάνε, εύκολα παραμερίζεται μετά από δυό μπουκιές ροδοψημένη γαλοπούλα. Μπορεί να αγοράσαμε και ευχετήριες κάρτες από φιλανθρωπικούς συλλόγους ή να δώσαμε κατιτίς στον ταλαίπωρο που μας καθάρισε το τζάμι του αυτοκινήτου στο φανάρι, χωρίς βέβαια να καταφέρουμε να απωθήσουμε αρκετά βαθιά την αμφιβολία μήπως δεν έχει πραγματική ανάγκη. Ε, αυτές τις μέρες η φιλανθρωπική μας διάθεση φουντώνει, άσχετα αν λίγο πριν αναστενάξαμε όταν πληροφορηθήκαμε πόσο κοστίζει το καλάθι της νοικοκυράς. Χαρήκαμε που θα γίνουν από τους δήμους εορταστικά συσσίτια για τους απόρους και άστεγους, λες και τις άλλες ημέρες του χρόνου έχουν πού να φάνε και να μείνουν. (Ας είναι καλά κάποιες ενορίες)…
Όλα αυτά τα συναισθήματα λίγες ημέρες μετά την Πρωτοχρονιά θα τα κλείσουμε στο κουτί με τα Χριστουγεννιάτικα για να τα βάλουμε στο πατάρι ή θα τα αποθέσουμε στον κάδο απορριμμάτων μαζί με το πλαστικό δεντράκι και τις στιμμένες λεμονόκουπες για το ψητό, εφόσον του χρόνου θα αγοράσουμε καινούρια.
Δυστυχώς, αυτή τη γιορτή στην «ορθόδοξη» Ελλάδα την έχουμε καταντήσει αγνώριστη. Μια ματιά να ρίξει κανείς γύρω του, ελάχιστα θυμίζουν την παράδοσή μας και την ορθόδοξη θεολογία περί της γέννησης του Χριστού. Ακόμη και τα λόγια από τα κάλαντα αντί να γίνονται αντικείμενο προσοχής συχνά χάνονται στον αέρα, καθώς έχουμε άλλα πιο σημαντικά να κάνουμε. Αλήθεια, ποιος επιλέγει να διαβάσει τις χριστουγεννιάτικες ιστορίες του Παπαδιαμάντη από το να δει τα «Μαγικά Χριστούγεννα» της Disney;
Προσωπικά, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα με το κοσμικό – εορταστικό περιτύλιγμα των Χριστουγέννων (που δεν είναι απαραίτητα κακό), εάν ήταν έντονη και η εκκλησιαστική και ορθόδοξη διάσταση της γιορτής. Μήπως όμως και εμείς οι «εκκλησιαστικοί» (κληρικοί, θεολόγοι, πιστός λαός) χάσκουμε αποβλακωμένοι ενώπιον των ψεύτικων λαμπιονιών που αναβοσβήνουν;
Είναι ο Χριστός ο αληθινός Θεός μας που γίνεται άνθρωπος για να διώξει το σκοτάδι της αμαρτίας και να μας οδηγήσει πάλι στη ζωή του Παραδείσου; Λέει κάτι στην προσωπική μας ζωή η γέννησή Του; Στη γέννησή Του συγκλονίζεται κανένας ή οι προετοιμασίες μας περιορίζονται στην ετοιμασία των μελομακάρονων, στην προμήθεια του άφθονου κρέατος και στην αγορά των ρούχων που θα κάνουν εντύπωση; Λίγο να προσεγγίζαμε το μυστήριο της γέννησης του Θεανθρώπου μέσα από την υμνολογία της Εκκλησίας θα κατανοούσαμε πόσο κενό είναι το περίφημο «πνεύμα των Χριστουγέννων» μπροστά στην αληθινά χριστουγεννιάτικη φράση ότι «ο Θεός έγινε άνθρωπος για να κάνει τον άνθρωπο Θεό».
Τι έχουμε κάνει και ως διοικούσα Εκκλησία και ως χριστιανικό πλήρωμα, ώστε να προβάλουμε την προσωπικότητα, το έργο και τη διδασκαλία του ασκητή επισκόπου Μεγάλου Βασιλείου απέναντι στο χαζοχαρούμενο κατασκεύασμα των πολυεθνικών κερδοσκοπικών εταιριών; Ενοχλείται κανείς από την πλαστογράφηση του ονόματος του σπουδαίου αυτού Πατέρα της Εκκλησίας, του μεγάλου θεολόγου και σπουδαίου κοινωνικού αγωνιστή, στον οποίο αποδίδονται ιδιότητες προσβλητικές και αντιχριστιανικές;
Ρώτησαν κάποιον τι σημαίνουν γι’ αυτόν τα Χριστούγεννα. Και είπε: «Στα παιδικά μου χρόνια ένα ωραίο παραμύθι για να κοιμάμαι γλυκά, αργότερα άγχος και τρέξιμο για να προλάβω να αγοράσω, να στολίσω, να φάω και να διασκεδάσω και τώρα… τίποτα». Τελικά, μήπως να ξανακοιταχτούμε στον καθρέπτη της πίστης και να αναρωτηθούμε αν βλέπουμε πουθενά το Χριστό; Φανταστείτε στο σπίτι μας να πηγαίναμε στο παιδικό δωμάτιο, να κοιτάζαμε την κούνια και… το μωρό μας να έλειπε. Να μην βρίσκαμε τίποτα. Άραγε, τι θα κάναμε; Έχει το Χριστό μέσα η φάτνη της καρδιάς μας ή είναι άδεια; Σε λίγο η περιλάλητη «μαγεία των ημερών» θα φύγει. Ο Χριστός θα μείνει; Θα Τον ακολουθήσει κανείς μας μετά τη φάτνη ξέροντας ότι τον περιμένει σταυρός; Έχουμε κατανοήσει ότι η χριστιανική ζωή για όσους την επιλέγουν δεν είναι μια μαγική θρησκευτική υπόθεση, αλλά συνοδοιπόρευση με το Χριστό, μια σταυροαναστάσιμη πορεία; Θα φορτώσουμε πάλι στην πλάτη του Χριστού τα λάθη των Χριστιανών ώστε να έχουμε ένα ωραίο πρόσχημα για να Του κλείσουμε την πόρτα; Θα κάνουμε και τα Χριστούγεννα του 2010 άλλο ένα αποπροσανατολιστικό ψυχοναρκωτικό ή θα γίνουμε πραγματικοί μαθητές Αυτού που είπε ότι η Βασιλεία του Θεού είναι μέσα μας;
Καλά Χριστούγεννα μαζί με το Χριστό. Ας μην είναι τα Χρόνια μας Πολλά, αρκεί να είμαστε μαζί Του…
Περνώντας τα χρόνια, η χαζοχαρούμενη φυσιογνωμία του Santa επιβλήθηκε ως σήμα κατατεθέν της εορταστικής περιόδου ακόμη και σε αυτούς που είναι αντίθετοι με τον καπιταλισμό, ακόμη και σε αυτούς που αντιτίθενται στον οδοστρωτήρα των πολυεθνικών.... Βάλαμε κι άλλα εμπορικά και διανοητικά κατασκευάσματα για να «εμπλουτίσουμε» τις άγιες ημέρες. Έτσι φτάσαμε σήμερα σε μια γλυκανάλατη γιορτή, με κούφιες και μηχανικές ευχές για αγάπη, ειρήνη και υγεία. Φτάσαμε στον ωραίο μύθο περί Χριστού και στη μαγική νύχτα των Χριστουγέννων. Έτσι, η θρησκεία που φοράει «τα γιορτινά της» είναι μόνο μια ωραία ιστορία δίπλα στο τζάκι, ο Χριστούλης είναι απλά ένα ροδοκόκκινο πλαστικό μωράκι, η καρδιά μας γίνεται πρόσκαιρα γλυκιά και απλόχερη (προς φίλους και συγγενείς βέβαια…). Ως συνέπεια, το συμπέρασμα ότι οι γιορτές είναι για τα παιδιά με τη βασική έννοια ότι σε αυτά αρέσουν τα παραμυθάκια, είναι αναπόφευκτο.
Ο οίκτος μας για τα παιδάκια που πεινάνε, εύκολα παραμερίζεται μετά από δυό μπουκιές ροδοψημένη γαλοπούλα. Μπορεί να αγοράσαμε και ευχετήριες κάρτες από φιλανθρωπικούς συλλόγους ή να δώσαμε κατιτίς στον ταλαίπωρο που μας καθάρισε το τζάμι του αυτοκινήτου στο φανάρι, χωρίς βέβαια να καταφέρουμε να απωθήσουμε αρκετά βαθιά την αμφιβολία μήπως δεν έχει πραγματική ανάγκη. Ε, αυτές τις μέρες η φιλανθρωπική μας διάθεση φουντώνει, άσχετα αν λίγο πριν αναστενάξαμε όταν πληροφορηθήκαμε πόσο κοστίζει το καλάθι της νοικοκυράς. Χαρήκαμε που θα γίνουν από τους δήμους εορταστικά συσσίτια για τους απόρους και άστεγους, λες και τις άλλες ημέρες του χρόνου έχουν πού να φάνε και να μείνουν. (Ας είναι καλά κάποιες ενορίες)…
Όλα αυτά τα συναισθήματα λίγες ημέρες μετά την Πρωτοχρονιά θα τα κλείσουμε στο κουτί με τα Χριστουγεννιάτικα για να τα βάλουμε στο πατάρι ή θα τα αποθέσουμε στον κάδο απορριμμάτων μαζί με το πλαστικό δεντράκι και τις στιμμένες λεμονόκουπες για το ψητό, εφόσον του χρόνου θα αγοράσουμε καινούρια.
Δυστυχώς, αυτή τη γιορτή στην «ορθόδοξη» Ελλάδα την έχουμε καταντήσει αγνώριστη. Μια ματιά να ρίξει κανείς γύρω του, ελάχιστα θυμίζουν την παράδοσή μας και την ορθόδοξη θεολογία περί της γέννησης του Χριστού. Ακόμη και τα λόγια από τα κάλαντα αντί να γίνονται αντικείμενο προσοχής συχνά χάνονται στον αέρα, καθώς έχουμε άλλα πιο σημαντικά να κάνουμε. Αλήθεια, ποιος επιλέγει να διαβάσει τις χριστουγεννιάτικες ιστορίες του Παπαδιαμάντη από το να δει τα «Μαγικά Χριστούγεννα» της Disney;
Προσωπικά, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα με το κοσμικό – εορταστικό περιτύλιγμα των Χριστουγέννων (που δεν είναι απαραίτητα κακό), εάν ήταν έντονη και η εκκλησιαστική και ορθόδοξη διάσταση της γιορτής. Μήπως όμως και εμείς οι «εκκλησιαστικοί» (κληρικοί, θεολόγοι, πιστός λαός) χάσκουμε αποβλακωμένοι ενώπιον των ψεύτικων λαμπιονιών που αναβοσβήνουν;
Είναι ο Χριστός ο αληθινός Θεός μας που γίνεται άνθρωπος για να διώξει το σκοτάδι της αμαρτίας και να μας οδηγήσει πάλι στη ζωή του Παραδείσου; Λέει κάτι στην προσωπική μας ζωή η γέννησή Του; Στη γέννησή Του συγκλονίζεται κανένας ή οι προετοιμασίες μας περιορίζονται στην ετοιμασία των μελομακάρονων, στην προμήθεια του άφθονου κρέατος και στην αγορά των ρούχων που θα κάνουν εντύπωση; Λίγο να προσεγγίζαμε το μυστήριο της γέννησης του Θεανθρώπου μέσα από την υμνολογία της Εκκλησίας θα κατανοούσαμε πόσο κενό είναι το περίφημο «πνεύμα των Χριστουγέννων» μπροστά στην αληθινά χριστουγεννιάτικη φράση ότι «ο Θεός έγινε άνθρωπος για να κάνει τον άνθρωπο Θεό».
Τι έχουμε κάνει και ως διοικούσα Εκκλησία και ως χριστιανικό πλήρωμα, ώστε να προβάλουμε την προσωπικότητα, το έργο και τη διδασκαλία του ασκητή επισκόπου Μεγάλου Βασιλείου απέναντι στο χαζοχαρούμενο κατασκεύασμα των πολυεθνικών κερδοσκοπικών εταιριών; Ενοχλείται κανείς από την πλαστογράφηση του ονόματος του σπουδαίου αυτού Πατέρα της Εκκλησίας, του μεγάλου θεολόγου και σπουδαίου κοινωνικού αγωνιστή, στον οποίο αποδίδονται ιδιότητες προσβλητικές και αντιχριστιανικές;
Ρώτησαν κάποιον τι σημαίνουν γι’ αυτόν τα Χριστούγεννα. Και είπε: «Στα παιδικά μου χρόνια ένα ωραίο παραμύθι για να κοιμάμαι γλυκά, αργότερα άγχος και τρέξιμο για να προλάβω να αγοράσω, να στολίσω, να φάω και να διασκεδάσω και τώρα… τίποτα». Τελικά, μήπως να ξανακοιταχτούμε στον καθρέπτη της πίστης και να αναρωτηθούμε αν βλέπουμε πουθενά το Χριστό; Φανταστείτε στο σπίτι μας να πηγαίναμε στο παιδικό δωμάτιο, να κοιτάζαμε την κούνια και… το μωρό μας να έλειπε. Να μην βρίσκαμε τίποτα. Άραγε, τι θα κάναμε; Έχει το Χριστό μέσα η φάτνη της καρδιάς μας ή είναι άδεια; Σε λίγο η περιλάλητη «μαγεία των ημερών» θα φύγει. Ο Χριστός θα μείνει; Θα Τον ακολουθήσει κανείς μας μετά τη φάτνη ξέροντας ότι τον περιμένει σταυρός; Έχουμε κατανοήσει ότι η χριστιανική ζωή για όσους την επιλέγουν δεν είναι μια μαγική θρησκευτική υπόθεση, αλλά συνοδοιπόρευση με το Χριστό, μια σταυροαναστάσιμη πορεία; Θα φορτώσουμε πάλι στην πλάτη του Χριστού τα λάθη των Χριστιανών ώστε να έχουμε ένα ωραίο πρόσχημα για να Του κλείσουμε την πόρτα; Θα κάνουμε και τα Χριστούγεννα του 2010 άλλο ένα αποπροσανατολιστικό ψυχοναρκωτικό ή θα γίνουμε πραγματικοί μαθητές Αυτού που είπε ότι η Βασιλεία του Θεού είναι μέσα μας;
Καλά Χριστούγεννα μαζί με το Χριστό. Ας μην είναι τα Χρόνια μας Πολλά, αρκεί να είμαστε μαζί Του…
ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.tlig.org/el/messages/1083/
6 Ιανουαρίου, 2003
Θεοφάνεια
Η ωδή σου, λουλούδι, Με έχει συνεπάρει. Και είμαι ικανοποιημένος με τον εαυτό Μου που το έργο των χεριών Μου Με εξυμνεί και Με δοξάζει.
Βασούλα, ποτέ δεν θα ήσουν ικανή να Με δοξάσεις αν δεν ήμουν ενωμένος μαζί σου. Και ποτέ δεν θα μπορούσες να φέρεις εις πέρας το έργο αυτό που υπερβαίνει τις δυνατότητές σου, αν δεν είχα ενωθεί μαζί σου. Ναι, τι ικανότητα έχει ο άνθρωπος, αν δεν του δοθεί από ψηλά;
Τώρα λοιπόν, κόρη Μου, πήγαινε να διαλαλήσεις στα έθνη όλα όσα έκανα για σένα κι όλα όσα είδες και πώς αντιμετώπισα στην αρχή την ενοχή σου, και πώς σε νυμφεύθηκα με τρόπο που δεν εκφράζεται με λόγια.
Επισκέπτομαι κατά καιρούς τη γη, για να ποτίσω την έρημό της και να κάνω ποτάμια να ξεχειλίζουν λαμπερό νερό, για να δώσει καρπό1. Και τότε, όσοι είναι πρόθυμοι να συνάξουν τη σοδειά, θα τη φάνε και θα ωφεληθούν, δοξολογώντας Με. Όσοι αρνούνται να συνάξουν2 τη σοδειά, ενώ δεν υπάρχει καρπός, αυτοί θα πεθάνουν…
Η Παρουσία Μου είναι Φως και Ζωή. Η Παρουσία Μου είναι Ελπίδα και Σωτηρία. Κοιτάξτε, είμαι όπως ο ανατέλλων ήλιος που σκορπίζει το φως του μετά το σκοτάδι για να φωτίσει εκείνους που ζουν σαν τα τσακάλια στο σκοτάδι, κι αυτούς που ζουν σε χώρα βαθιάς σκιάς, μια χώρα που τη σκοτείνιασαν οι ίδιοι για να κρύψουν τα αδικήματά τους.
Είμαι όσο ποτέ παρών στις "μέρες σας του πάθους" 3, με τις γήινες φιλοδοξίες που κυνηγάτε και που δεν σας οδηγούν σε Μένα. Όμως Εγώ είμαι εδώ, εδώ είναι ο Θεός σας, στο κατώφλι της καρδιάς σας. Είμαι εδώ και ακτινοβολώ, λαμπρότερος από χίλιους αστερισμούς μαζί, όπως λες συχνά κόρη Μου, για να φωτίσω τα βήματά σας και να σας οδηγήσω στο δρόμο της Ειρήνης.
Βλέπετε; Οι δρόμοι Μου δεν είναι οι ανθρώπινοι δρόμοι. Η Παρουσία Μου είναι Φως και το Φως ενοχλεί το Σκοτάδι. Το Σκοτάδι τώρα μάχεται το Φως και θα ήθελε να σβύσει το Φως και να μη σας δίνει πια το φως της μέρας. Εγώ όμως είμαι σαν ένας αιώνια λαμπρός Ήλιος που ποτέ δεν δύει, για να σας ντύσω όλους με τη λαμπρότητά Μου.
Όπως είπα και πρωτύτερα, πήγαινε εσύ που γαλουχήθηκες με τα βασιλικά Μου πλούτη και συνέχισε να αναγγέλλεις στα έθνη τη Βασιλεία και ότι Εγώ είμαι ο Σωτήρας σας που σ' Αυτόν ενοικεί όλη η δόξα, Εγώ είμαι ο Λυτρωτής σας και κανένας άλλος. Πήγαινε να διακηρύξεις στις στάχτες -και να τις κάνεις χρυσάφι- ότι θα βρουν την ελευθερία τους σε Μένα που είμαι το Φως. Πήγαινε και πες τους πώς είχες πιαστεί η ίδια και φυλακιστεί σαν περιστέρι και πώς Εγώ, από οίκτο, ήρθα κι έσπασα το κλουβί 4 και σου έδωσα την ελευθερία σου. Σε ελευθέρωσα από τον πονηρό και σε μύρωσα με το μύρο του Ασπασμού Μου στο μέτωπό σου και σε σφράγισα δική Μου… Πήγαινε να ανακουφίσεις και να παρηγορήσεις το λαό Μου στο Όνομά Μου, ομόρφυνε τους κήπους Μου και δώσε τους την αληθινή γνώση της σωτηρίας. Στόλισε την καρδιά των θυσιαστηρίων Μου 5.
Κάθε μέρα της ζωής σου, γενεά, σου φανερώνω τη χάρη Μου και όπως λάμπω πάνω σε όλο το ανθρώπινο γένος για να το κάνω να συμφιλιωθεί με Μένα και τον πλησίον, το ίδιο θα λάμψουν κι εκείνοι μεταξύ τους, αν θελήσουν μόνο να δώσουν προσοχή στα λόγια Μου. Είμαι ο Ελευθερωτής σου, Βασούλα Μου, και σε έκανα να ανθίσεις καθώς και άλλους με τις Ωδές αυτές, όπως τα ρόδα που φυτρώνουν στην όχθη του νερού, κι όπως λένε οι Γραφές: "δώσε ωραία ευωδιά σαν το λιβάνι, άνθισε σαν το κρίνο, σκόρπισε το άρωμά σου και ψάλε έναν ύμνο δοξαστικό. Για όλα τα θεϊκά Μου έργα ευλόγησέ Με και διακήρυξε το μεγαλείο του Ονόματός Μου! 6
Αυτό είναι το χρέος σου. Μη φοβάσαι να τα κάνεις όλα αυτά στο Όνομά Μου, αφού Εγώ είμαι ενωμένος μαζί σου. Η Αγάπη είναι μαζί σου και στο πλευρό σου κάθε στιγμή της ζωής σου.
Να είστε ένα. ΙΧΘΥΣ Εγώ Είμαι.
ΜΕΤΑΝΟΗΣΤΕ!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.tlig.org/el/messages/831/
Προσέξτε να μην σας ξεγελάσει κανείς, γιατί πολλοί αρνούνται να πιστέψουν ότι οι ωδίνες που ξεκίνησα και ήδη βρίσκονται στην τελευταία φάση τους - αυτές οι ωδίνες θ' αυξηθούν κι άλλο τώρα, γιατί πλησιάζει η Βασιλεία Μου επί της γης. Σας βεβαιώνω, αν δεν ήταν οι γενναιόδωρες ψυχές Μου που επανορθώνουν για τους κακούς, ούτε ένας άνθρωπος δεν θα έμενε ζωντανός μετά τις δοκιμασίες και την θλίψη αυτών των ημερών. Όχι, λίγοι από σας κατάλαβαν πως η μεσολάβησή τους θα σας σώσει. Κι εσείς που προέρχεστε από τον ίδιο Μου τον Οίκο και λέτε: "αυτοί οι προφήτες προφητεύουν ψέματα στο Όνομα του Θεού. Δεν τους έστειλε ο Θεός. Οι προφητείες τους στοχεύουν εκείνους που αγαπάει περισσότερο!" Σας λέω: οι προφήτες που δεν έστειλα και που προφητεύουν στο Όνομά Μου, θα σας πουν μόνο για καλά μελλοντικά πράγματα.
Οι δικοί Μου προφήτες στέλνονται για να σας φωνάξουν με αγωνία: "μετανοήστε! Γιατί η οργή του Θεού θ' ανάψει μια φωτιά που θα σας κατακάψει!" Αλλά εσείς δεν ακούτε, γιατί εκλαμβάνετε τα καλέσματά Μου σαν απειλή όταν φωνάζουν με πόνο: "Μετανοήστε! γιατί ο Καταστροφέας είναι για τα καλά εγκατεστημένος σε κάθε πόλη, και κανένας από σας δεν θα ξεφύγει! Η Κοιλάδα έγινε τώρα ένας ομαδικός τάφος. Μετανοήστε! αλλιώς θα πεθάνετε κι εσείς εκεί!" Δεν θέλετε να ακούσετε. Εσείς που δεν πιστεύετε, δεν διαβάσατε, "όποιος αγαπάει την διαπαιδαγώγηση, αγαπάει τη γνώση, όποιος όμως μισεί τον έλεγχο είναι άφρονας;" 4 Δώστε προσοχή σ' αυτή την παροιμία. Σας βεβαιώνω, επειδή το πνεύμα σας προόδευσε, χάσατε τη νοημοσύνη, η αυτοπεποίθησή σας και ο φαρισαϊσμός σας, σας τύφλωσαν και έγιναν αιτία να φύγετε μακριά από τους προφήτες Μου για να μην ακούτε. Γιατί είστε τόσο ανυπόμονοι να ενωθείτε με την παρέα των προγόνων σας, εκείνων που δήλωναν "αν ζούσαμε εμείς την εποχή των προγόνων μας, δεν θα παίρναμε μέρος στο φόνο των προφητών;" 5 Γι' αυτό κι Εγώ σας στέλνω προφήτες και τους εκλεκτούς από τις Αυλές Μου: για να σας σώσω.
Σας το λέω, μερικοί ποιμένες Μου επαναστατούν εναντίον Μου και μετέτρεψαν αυτή τη γενεά σε μια έρημο και την έκαναν να αποστατήσει, αλλά εσείς εξακολουθείτε να εκλαμβάνετε το Ουράνιο Σημείο Μου σαν απειλή. Όταν γεμίζω τους ουρανούς με το Μάννα 6 για να κατέβει πάνω σας σαν σταγόνες πρωινής δροσιάς που πέφτουν στο χώμα για να γεμίσουν το στόμα σας με Ακεραιότητα, ριγείτε και η καρδιά σας κρίνει βιαστικά. Όταν Με βλέπετε από ψηλά να στρατοπεδεύω μέσα στις ψυχές, τη μία μετά την άλλη 7 τρέμετε και συνεχίζετε να καταστρέφετε τα στρατόπεδά Μου, 8 τις ιδιοκτησίες Μου… Όταν βλέπετε την Κιβωτό της Διαθήκης 9 σαν αστραφτερό Σημάδι στον ουρανό, αυτόν τον λαμπρό θησαυρό που απλώνεται μπροστά σας, αυτό το Θαύμα που περικλείει τη Δόξα Μου, λεηλατείτε και απογυμνώνετε όλους αυτούς που καλωσορίζουν τη Δόξα Μου…
Μακάριος όποιος γεύεται το κρυμμένο Μου Μάννα - είναι η Τροφή 10 της σωτηρίας σας και θα γίνει δεκτός στην Βασιλεία Μου για να μοιραστεί τη Δόξα Μου. Μόνον Εγώ είμαι η Σοφία, Εγώ ο Θεός κηρύττω σε σας, και σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε σας σφραγίζω όλους με την σφραγίδα του Αγίου Μου Πνεύματος. Ανοίξτε τις καρδιές σας και δεχθείτε αυτές τις πνευματικές ευλογίες που ακατάπαυστα σας στέλνω από τον Ουρανό. Αναγνωρίστε τον Θρόνο Μου, όπως και οι υπόλοιποι άγιοι. Αναγνωρίστε αυτό το μεγάλο και θαυμαστό Σημείο του Υιού του Ανθρώπου και ενωθείτε κι εσείς στον ύμνο των αγίων ψάλλοντας:
Το Άγιο Πνεύμα Μου θα συνάξει τους ανάπηρους και θα συγκεντρώσει εκείνους που πλανήθηκαν. Θα μπολιαστούν πάνω Μου για να τιμήσουν και πάλι το Άγιο Όνομά Μου και να αποκαταστήσουν τη Βασιλεία Μου στη γη. Βασούλα, η χάρη Μου είναι πάνω σου - λοιπόν τι έχεις να φοβηθείς: Είμαι μαζί σου…. Ανόρθωσε τον Οίκο Μου…. 13 Σου το λέω, σύντομα θα είσαι μαζί Μου - εν τω μεταξύ κάνε γνωστό το Όνομα του Πατέρα Μου και το δικό Μου, ώστε τα παιδιά Μου να καταλάβουν σε ποιόν ανήκουν και από ποιόν προέρχονται. Επίτρεψέ Μου να σε χρησιμοποιήσω για το Σχέδιό Μου. Μικρή Μου, Εγώ, ο Ιησούς, σ' ευλογώ. IC.
Δεν Λογαριάζουν Πια Τους Καρπούς Των Καρδιών Μας
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.tlig.org/el/messages/498/
Eίμαι ο Kύριος, που σαν φύλακας σάς φυλάει από τον ουρανό. Πώς θα μπορούσα ν' αντισταθώ και να μην κατέβω και να μη γυρέψω κάθε μέσο για να σας πλησιάσω στο άκουσμα των θρήνων και της αγωνίας σας; Πώς θα μπορούσα ν' αντισταθώ και να μη σπεύσω κοντά σας, βλέποντας τόσους από σας να κατευθύνονται στην αιώνια καταδίκη; Έρχομαι σε σας με αυτό τον τρόπο όχι για να σας καταδικάσω, αλλά να σας προειδοποιήσω. Έρχομαι για να σώσω τον κόσμο, δεν έρχομαι για να καταδικάσω τον κόσμο, αλλά ο κόσμος και πάλι θα παρερμηνεύσει τους Kαιρούς, όπως είχαν παρερμηνεύσει τους Kαιρούς του Eρχομού Mου ως Mεσσία και δε Mε αναγνώρισαν, αλλά Mε μεταχειρίστηκαν όπως ήθελαν, παραδίνοντάς Mε στους ειδωλολάτρες.
O κόσμος παρερμήνευσε και πάλι τους Kαιρούς εκείνου, που είχε αναλάβει να κάνει ευθύ και ομαλό το δρόμο πριν από Eμένα. Δεν αναγνώρισαν τον Iωάννη το Bαπτιστή, που ήρθε για να κηρύξει την οδό της σωτηρίας με το πνεύμα του Hλία, αλλά Tον μεταχειρίστηκαν και αυτόν όπως ήθελαν. Kαι σήμερα η γενεά σας θα παρερμηνεύσει τους Kαιρούς γι' άλλη μία φορά, γιατί αυτοί οι Kαιροί δεν τους ευνοούν. Έχω πει ότι στις έσχατες ημέρες που θα έρθουν, θα στείλω στη γη το Mωυσή και τον Hλία, η γενεά σας όμως δε θα τους αναγνωρίσει, δε θα τους ακούσει, ούτε θα τους καταλάβει, αλλά θα τους κακομεταχειριστεί, απορρίπτοντάς Tους, όπως απέρριψε τον Iωάννη το Bαπτιστή κι Eμένα ως Mεσσία.
Έχω πει ότι στους έσχατους καιρούς θα εμφανιστούν πολλοί ψευδομεσσίες, που στις ημέρες σας είναι οι ψευδοθρησκείες. Σας έδωσα το Λόγο Mου και σας προειδοποίησα να μη θελήσετε ν' ακολουθήσετε αυτές τις αιρέσεις. Aνέθεσα στον Πέτρο τη φροντίδα της Eκκλησίας Mου και του ζήτησα να σας τρέφει, να σας φροντίζει και να σας αγαπά. Σας διαβεβαιώνω, προτού περάσει αυτή η γενεά, ό,τι σας είπα θα έχει γίνει, γι' αυτό μην πλανιέστε, αλλ' αντισταθείτε στους αντιπάλους σας, αντισταθείτε σ' αυτούς που αντιτίθενται στον Πέτρο. Eγώ ο Ίδιος θα σας δώσω την ευγλωττία, για ν' αναγνωρίσετε αυτά που λέει σήμερα το Πνεύμα στις Eκκλησίες, γι' αυτό μην προετοιμάζετε την υπεράσπισή σας...
H συκιά έχει ωριμάσει και η Bασιλεία Mου είναι τώρα κοντά σας...1 Nα προσεύχεστε γι' αυτούς που δεν καταλαβαίνουν, το να πιστεύει κανείς είναι κι αυτό μία χάρη, που δίνεται από Mένα. Σας έχω διαλέξει, γι' αυτόν το λόγο θα διωχθείτε, αλλά μην αφήνετε τις καρδιές σας να ταραχθούν, αγαπάτε ο ένας τον άλλο και μην κρίνετε, αυτή η αγάπη που σας έδειξα ας γίνει το έμβλημα των νέων Mου μαθητών, για να αναγνωρίσουν ότι προέρχεστε από το Ποίμνιό Mου και ότι είστε παιδιά του Θεού και μαζί με το Θεό. Παιδιά Mου, ν' αγαπάτε ο ένας τον άλλο, όπως Eγώ σας αγαπώ, να μη γυρεύετε σημάδια, να είστε ικανοποιημένοι με αυτό που σας δίνει σήμερα το Πνεύμα. Σας διαβεβαιώνω ότι σύντομα θα υπάρχει Ένα Ποίμνιο υπό την καθοδήγηση Eνός Ποιμένα.
Eίμαι Πνεύμα κι επιθυμώ να Mε λατρεύετε με τη δύναμη του πνεύματος που φανερώνει την αλήθεια και όχι με νεκρά λόγια, συνεπώς μάθετε να προσεύχεστε με την καρδιά σας. Nα προσεύχεστε για όλη την Eκκλησία, να είστε το θυμίαμα της Eκκλησίας Mου και μ' αυτό εννοώ να προσεύχεστε για όλους αυτούς που κηρύττουν το Λόγο Mου, από τους αντιπροσώπους Mου ως τους αποστόλους και προφήτες των ημερών σας, από τους ιερωμένους και μοναχούς ως τους λαϊκούς, για να είναι έτοιμοι να καταλάβουν, ότι όλοι εσείς που ανέφερα είστε μέλη Eνός Σώματος, του Σώματός Mου.
Nαι, όλοι σας αποτελείτε ένα σώμα εντός Mου. Προσευχηθείτε γι' αυτούς που αρνούνται και είναι απρόθυμοι ν' ακούσουν ένα κήρυγμα ή μία αποκάλυψη εμπνευσμένα από το Πνεύμα. Προσευχηθείτε να αντιληφθούν τους διάφορους τρόπους, με τους οποίους εργάζεται το Πνεύμα Mου και πώς σας διδάσκει, σας υπενθυμίζει, σας προειδοποιεί. Προσευχηθείτε να επιτρέψουν στο Πνεύμα Mου ν' ακουστεί. Δεν αποκαλύπτω τίποτε νέο. Σας τα είπα όλ' αυτά εκ των προτέρων, ώστε η πίστη σας να μην κλονιστεί, όταν έρθουν πιο δύσκολοι καιροί. Nα θυμάστε, παιδιά Mου, ότι όποιος δεν πέρασε ποτέ από δοκιμασίες γνωρίζει ελάχιστα.